Özgür İrade

Özgür İrade

Dünyaya gelen her ruhun bir ruhsal planı bulunduğunu birçok kere anlattım. 1 yaşında da olsa 80 yaşında da olsa her ruhun kendine özgü deneyimleri var. Bizlerin de bu ruhun deneyimine saygı duymamız gerekiyor.

Ruhsal planın her aşaması ince ince programlanıp planlanıyor. 18 yaşına kadar olan süreci ruh kendisine seçmiş olduğu vasil ya da vasileri ile birlikte gerçekleştiriyor. Bu vasilin illa anne ya da baba olmasına gerek yok. Kendisine en büyük katkıyı sağlayacak kendinden önce dünyada yaşamda
var olmayı programlamış ruhlardan seçiyor. Dünyada diğer canlılarla güven içinde yaşamak ve insanları tanımak için bu vasili ya da vasileri ile yaşam programlıyor. Bu program tamamen mutluluk ya da özgürlük içermeyebilir. Yaşam derslerine göre bu program gerçekleşiyor.

18 yaşına kadar olan süreç her ne kadar vasil ya da vasilerle olsa da belirli özgür irade seçim alanlarını barındırıyor. Ne tamamen bağımlı ne de tamamen bağımsız.

18 yaşından sonra ise artık her insan yavrusu birey oluyor. Bu bireylikle birlikte ruhsal boyutta özgür irade hakları daha da gelişiyor. Artık vasil ya da vasilerinin onun özgür irade seçimlerine saygı duyması gerekiyor. Tabi 18 yaşına gelmiş birey de diğer tüm insanların özgür irade seçimlerine saygı duyması gerekiyor.

Özgür irade insanlık tarafından en zor anlaşılan evrensel kavramlardan biri olmuş durumda. Kaos oluşturmadan her ruhun var olduğu gezegen öğretilerine göre özgür irade seçimleri içinde yaşamasını fark etmesi, diğerlerinin özgür iradesine müdahale etmemesi gerekiyor.

Ego/nefs benliğin hükmetme arzusu burada kontrolden çıkabiliyor. Kontrolden çıktıktan sonra da güçlü güçsüzü, üst astı, dominant çekiniği, aktif pasifi yönetmeye başlıyor. Bu nokta da dengenin bozulmaya başladığı nokta oluyor.

Yaşam İçinde Özgür İrade Müdahaleleri

Çocuk artık kendi beslenme ihtiyacını giderecek duruma gelmesine rağmen ebeveynlerin onu kendileri beslemesi.

Koordinasyon yeteneğini tamamlamış çocuğun hangi oynayacağına ebeveynin karar vermesi.

Ebeveynlerin, yaşı kaç olursa olsun çocuğu aşırı korumacı tutum içinde olması.

Aşırı sevgi ile okul ve kariyer seçiminde bireyin kendi kararını verememesi.

Ebevylerin gerçekleştirdiği bilinçaltı kodlamalarla çocuğun ailenin istediği başarıyı sergilemezse sevilmeyeceği korkusu.

Ailenin beklentisinde kendi hayallerini gerçekleştiremeyen birey olarak seçimler yapması.

Senin için yaşamımı feda ettim, yeri geldiğinde benim mutlu olmam için çocuğunda yaşamını feda etmesi inancı ile büyümesi.

Eğer kişinin deneyim planı içinde hastalık varsa yakınlarının bu deneyime saygı duymaması.

Kıskançlık ile aile bireylerinin kısıtlanması.

Yaşama veya ölüm haklarının kişinin elinden alınması.

Bunlar en sık yapılan müdahaleler. Herkesin bu dünyaya birey olmak ve özgür irade seçimleri ile deneyim kazanmak için bu dünyaya geldiğini hatırlarsak, ne biz ne de aile bireylerimiz mutsuz olmaz. 

23.01.2019